Parmaklarımda Nota
kurumuş su olmalı camdaki leke
karanlığı avutan sesi tanımıyorum ya da biri duvarın ışık sızan yerine balçık sıvıyor pencerenin aydınlığına inat hafiflik mırıltılarıyla güneşin taşlara dökülmesi sesimizi duyup tıkırtılar çıkaran evin şeytanı beyaz önlüklü mutluluk karesine dönüşüp sonsuza dek hatıralarda gülümseyecek gözlerinden sevgi damlatan kıpırtı elbet bir çocuğun neşesidir mutluluğun nerede biteceğini bilmeden takılıp kalmak çalılıklara ve aniden göğe bulaşırken ferahlık bulut oluvermek tatlı yağmura parmaklarımda nota olmaya yelteniyor his kuşları kokular yol alırken bilinmeyen çağlardan bütün çiçekler yanılmış olamaz ölümün özünü besteliyor hayat oyunu. |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar