Bulut Yarası Yağmurlar
ölüm durur ipucuyla içimizde
dalgaların tenleri yuttuğu korkulu oyun acının kılık değiştirmiş yeni halini sürükleyecek kıyılara kumsalda uyuya kalmış kırmızı bedenimiz dikkat edin günahlara bulaşmasın elleriniz büyük parlak ışıkları kadehlerinde yudumlayanlar için belki de uyuşturulmuş zaman atının uyanması beklenecek mor düşleri ikiye bölüp bir ucunu karanlığa uzatanlar uyandırılıp kendi alınlarından öpecekler bir kaç dakikalık acının bilmediği bir şey var bulut yarası yağmurların ağaçları özlediği gibi hayata yenik düşmüş mavi sevgiler elbet yeniden dirilecekler ruhumdaki süsü bozguna uğratan rüya dağılmış sonsuzun gözleri olmak için direniyor bu yıldızlara sıçrayan çığlık elemi bağrıma taş bassam geçer mi. |
yüreyin kalemin var olsun saygılar selamlar üstada