ArsızDört mevsimde bir, yaprağı açtı Nefsine yenik, düşmüştü çapsız Her gördüğüne, durmadan sarktı Âlem’e rezil, olmuştu kansız Kaş göz naz edip, evliye baktı Koluna takıp, marifet sandı Seviyor diye, kanıya vardı Rezil etmişti, kendini arsız Ne desek bir bir, zoruna sardı İnadım inat, diyerek baydı Biliyor ki o, hayatı kaydı Küfrü basıyor, sayıyor çapsız Dört mevsimde bir, yaprağı açtı Her gördüğüne, durmadan sarktı Kış gelmeden de, kocaya kaçtı Yaşananı kâr, saymıştı kansız... 12 Nisan 2008 Adnan Bilgiç |
Kurgu diye belirtmişsin, kurguda olsa hayatın bir gerçeğine ayine olmuş.
Tebrik ediyorum.
Muhabbetle.