Büyümelisin artık çocuk,
Sana anlatılan masallar gibi değil
Hiçbir realitenin sonu..
Dünya saf bir hayal alemi değil
Ne yazık ki !
Büyümelisin artık be çocuk !
Gerçekler hayaller kadar güzel değil..
İnsanlar ölür,
İyiler her zaman kazanmaz,
Kötüler güçlüdür,
Dünya onların oyun alanıdır..
Kabulenmelisin artık bazı şeyleri çocuk !
İnsanlar ayrılır,
Sevgiler biter, aşklar yarım kalır,
İhanetler vardır bu alemde,
Farkına varmazsın,
En çok değer verdiklerin seni sırtından vurur..
Büyümelisin çocuk !
Hiç istemesen de büyümelisin artık..
Yara bere alarak,
Umutlarını soldurarak ,
Bir yanını karartarak,
Yaşadıklarına şaşırarak..
Gözyaşlarını kendi başına silerek,
Yine de yılmayarak,
Yaşamla savaşarak,
Devam etmelisin yoluna..
Anlamalısın be çocuk !
Çocukluk dediğin bir evre,
Yeterince yanınca canın,
İşte o gün !
Büyümelisin artık çocuk..
Sana masallar dinleme demiyorum,
Masalları sev, yine dinle..
Ama hayattan hepte mutlu son bekleme..
Sana kötü ol diyen yok çocuk,
Sen her şeye rağmen iyi ol..
Bırak kötüler kazansın,
Sen kaybetmeyi hazmet..
Sakın sevgilere küsme çocuk,
Sen sev sevebildiğince yine ..
Bırak sevmeyenler sevgiyi harcadıkları ile kalsın..
Aşklar hep yarım kalmaz elbet,
Sakın aşktan vazgeçme,
Doğru zamanı, doğru insanı yine de bekle..
Her şeye üzülmeyi bırak artık çocuk,
Olayları olduğu gibi kabul et..
Hayat bu işte,
Bir varız, bir yokuz..
Yarı aç, yarı tokuz,
Birgün mutlu, birgün umutsuzuz..
Bazen kusurlu, bazen kusursuzuz..
Kimimiz iyi, kimimiz kötüyüz..
Büyüklerin alemi zor ,
O yüzden artık sen de Kabullenmelisin,
Çocukluk kısacık bir evre ömürde..
Yeterince yandıysa canın,
Artık büyümelisin çocuk..
Malesef büyümelisin sende..

Yazan: Gönül Çeşli