Dünya`da öyle zamanlar
Ve mekanlar vardır ki,
İnsanları ruhlarından yakalar..
Tam umudu kestiğin vakit,
Güneş gibi doğar,
Aydınlatır gönülleri..
Madde alemine dalmışken,
Birden maneviyatı hatırlatır,
Yeniden kardeşliğin, birliğin,
Beraberliğin, paylaşımın,
Adıdır Ramazan..
Olmayana yetişmenin,
Komşusu açken,
Rahat uyuyamayan nesillerin,
Bizlere öğrettikleri,
O güzelliklerin bizi kuşatmasıdır..
Hep denir ya !
Nerde o eski Ramazanlar ?
Evet belki eskisi kadar
Derin ve manidar yaşayamıyoruz,
En azından hala,
Saygıda kusur etmemeye çalışıyoruz,
Oruç tutana da, tutmayana da !
Hoşgörünün adıdır çünkü Ramazan !
Dualarla buluşup,
Aynı sofralarda yemek yiyip içiyoruz,
Nimetin güzelliğini kıymetini
Aç kalınca daha iyi anlıyoruz..
Tok anlamaz demişler açın halinden,
Nasıl da yoklukla sinaninca,
Nefslerimizin bizi zorladığını görüyoruz..
İnsanoğlu paylaşmayı şiar edinse,
Ne aç kalacak ne de açlık şu yeryüzünde..
İşte tekrar bunu hatırlamanın
Adıdıdır Ramazan !
Hoş geldin Sultanlar Sultanı
Ramazan !

Şiir: Gönül Çeşli
10.03.2024