"Bilinmeyen denklemleri çözemiyor artık insanlık
Adım atmaya yer kalmamış meridyen ve paralellerde
Göbek bağlarını kesmişler dünyanın ağlak yüzünden
Bir ses ver insanoğlu
Yaşıyor musun hâlâ tek canlık nefesinle"

...



Öksüz uçurtmalar uçurulmayı unutmuşlar
Şimdi ne çocuk kahkâhaları cirit atıyor göğün tuvalinde
Ne de bulutlara bayram sevinci yaşatan
rengârenk uçurtma kuyrukları
Öksüz uçurtmalar uçmayı çoktan unutmuşlar







Gökyüzündeki kuşlar kanat çırpmaya küsmüşler
Havada rüzgâr var
Yağmur da
Sığınacakları saçakaltı da
Boyunlarını büküp razı olmuşlar kaderlerine
Gökyüzündeki kuşlar kanat çırpmaya küstürülmüşler







Yeryüzündeki ağaçlar tek tek yapraklarını dökmüşler
Sonbahar gelmeden acıyla kökünden sökülmüşler
Oksijen yüzü göremez olmuş güneş
Parkın bağrında salkım saçak salınamaz olmuş kavak
Yeryüzündeki ağaçlar söve söve kendilerini fedâ etmişler







Ülkemdeki insanlar ölüme yavaş yavaş alıştırılmışlar
Kan, ihânet, gözyaşı, tecâvüz, vurgun, soygun
Canlı bombalar, sudan çıkan çocuk cesetleri, şehit haberleri
Vatan sağolsun diye diye
Ülkemdeki insanlar toprağa boyanmadan ölümü benimsemişler (mi)..?











nagi han