Parçalanmadıktan SonraŞiire ara demiştim bir süre yazmayacağım, ama o kadar garip ki; mutlu olduğum anda dizeler diziliyor aklıma. Hatta dünden sonra şiir astım diye biri çok gülecek bana :):) Olsun sizinle şiirim... Biraz ara vereceğim dedim Durur mu yaşamak sevinci öykünür içime Onlara söylediğim her şey dengem Ondan dışarı durur böyle bir günde Gözümden içeri sızar umut Ana rahmine yeni düşmüş bebeği anımsatır hayat Ve içerde hissettiği sıcaklığı bırakır üşüyen düşüme Düşüm düşer böylece geceye Son şiirimde yolcuyken yol olurum kendime Ve gitmek Giderken de silmek verilir bana ödül diye Her şey parmağımın ucundaki boğumda Beni boğan her ne varsa Çuvalın içine koyup atacağım bermudaya Tekrarında bembeyaz sayfa açılır İçime sızan kara ışığa inat Ahım durduğu yerde paslanır Okisadasyon parlar birden Aydınlığım artık yeni doğacak günden Ve yeni bir ad bulmalıyım yeninden Önce sema demeliyim gökyüzü uzun gelir Göğün kızı da olabilirim mavi kadar gerçeğim Ölmek istemeyecek kadar küçük Yaşımı olduğundan geriye itenim Küçüğüm küçüksün Bu yüzden hayat anlaşılmayacak kadar karmaşık Bazen de alaya sarmış büyük bir saçmalık Bana verilmiş sana verilmiş yaşam Ben seninkini yaşayamam Az önce doğduğumdan heybeme kimsesizlik koyamam Bana bir parça sana bir parça / Nefes lazım aslında |