Ruhumun İkilemi
Bir yanım çocuk, bir kaç saat önce doğmuş gibi
Diğer yanım yaşlı, asırlar önce ölmeyi unutmuş gibi Ruhumun bu ikileminde yada aklımın sanallığında Dengesiz hayallerim ve de bitmeyen sevmelerim var Yürüdüğüm yollarda ürkek adımlarım Bastığım yerlerde göz yaşlarım var Bir yanım diyor ki gül sev yine yaşa Diğer yanım bir uçurumdan aşağı atla İçimde ki dipsiz kuyunun sonsuzluğunda Bitmiyor bu, beni usandıran kargaşa Son veremiyorum, kazançsız bu savaşa Hasret kaldım kendimle olan barışa Bir türlü eremiyorum o bi adım ötede huzura Bir yanım kanatsız kuşlarla bezeli gökyüzü Diğer yanım yıldızları alınan gecenin karanlık yüzü Hatırlamaz oldum dünüm gibi bugünümü Çözemez oldum kadere atılan en basit düğümü Yada umursamaz oldum her bir gördüğümü Zaten kimse de görmüyor günden güne söndüğümü Kimse anlamıyor zamanla deliye döndüğümü Bende bilmiyorum ne yaşadığımı, ne öldüğümü Aldınız varsayın veda öpücüğümü Ben gidiyorum belki uzaklara Belki tuzaklara... |