EFENDİLER…Hüzün evine döndü memleketimiz Her gelen bir tekme vurdu ayağını çukura düşürmek için Saksı düşüp parçalanmadı başına kötü kaderin Ne zaman böyle millet olduk biz sürü sürü bodoslama atladık Bizim olmayan düşüncelerin arkasından Damla damla göl oldu birikti düşman Bu kadar nasıl saf yaşadık hiç düşünmeden Terör içimize kadar işledi tentene gibi Ve kül etti içimizi kavurdu inim inim inletti yüreklerimizi Deli deli havan eli besle kargayı oysun gözümüzü diye Sömürdü iliklerimize kadar kalmadı niteliği ne hakkın ne hukukun Her gün kusurları başkarında arıyorsanız bir düşünün Hala bir ümit içinde sonvuruşu bekliyorum adaletin Kış sevdasında dalgalanan rüzğar sahipsiz kimliklerin Eyip başını gidiyor yağmur sırlara doğru yürüdü bir ipsizin Akıyor her devrin üstünden şerri şeytanın Kan gövdeyi götürüyor daha ben deyim Her gün kafa tutuyorum şu zalim feleğe Kusursuz işlerken sabahlar akşamlar Güneş her sabah doğar dağların yırmacından Ve kısa kalıyor geceler günler her biri sanki bizim değiller Bizim eller ah bizim eller halimize gülüyor eller kimler deşiyor ciğerlerini Bi!miyorum bilmiyorum çok şey kaldı içimde söyleyemedim Tuttuğum çok söz var dilimde hiç kımıldamadan duran Tarifi imkansız kutlu güneşi avucuma gömdüm ağlamadan Nerede başladı nerede bitti yitip gitti dert katman katman oldu Kırk yama tutmaz dikiş tutmaz kanayan yaraların Dilim tutuldu olan bitenlere kekeme oluyorum Askeri askere polisi polise berdel kestiriyorlar Kardeşi kardeşi kırdırıyor içten dıştan güçler Halkkı halka kırdıracaklar bu gidişle daha nereye kadar Bu ölümler zûlümler ne zaman terkedecek ülkemizi Oynatılan bu kukla oyunu ne zaman bitecek Nereye kadar yataklık yapacak osmanlı hayallerini Bitiremedi mi ? Türkiye Cumhuriyeti neyinize yetmedi. Efendiler… Nurten Ak Aygen 18.08.2016 |
Nice masum insanımızı bu yolda Şehit verdik
Gönlüne sağlık değerli şairem
Toplumsal bir yaramıza değinmişsin tebrik ederim ...