Yaralı Sabahlar
yığınakların kilidini çözmeye çalışıyorum
çiçekler düşüyor renk karanlığıyla arkamıza yüzü belirenleri sevmek daha da zorlaşıyor ay arkamızdaymış yaralı sabahları beklemekten başka çare yok kandırıyorum uykularımı seninle yanlışlıkla açılıyor gözlerim yaşamak istiyormuşum gibi elbet sorularımız olmalı sormalıyız gök uzarken daha da ne var ışıltılı suyun altında yatan huzura ulaşmak kavuşmalıyız kalbimizi ısıtan merhamete bu karanlığın iki aydınlığı var bölenle bülünenin sevinçli hızı durgun akşamların sarhoşluğunu kutsuyor heyecan dolu dalgalarla dalgalanırken ağaçlar ellerini sürüyor yüzümüze üşeniyorum galiba sesime cevap vermez dua samimiyetinde kabule layık serzenişler doluyor geceme. |