Bu Gece
kendime savaş açtım
sorular yok sorgular yok ihanetlere kapalıyım aynaların katiliyim bu gece kelimeler güçsüz, şarkılar kırgın titredi bedenim görünce aşk ölümüne kendini seren genci canını acıtan kordonda kanı nefesim ağrılı gün ortası 00 kendimi tutukluyorum takvim yok saat yok içimde tek eksilen ben hayali şehirde buldum kendimi yaşam anahtarının kilidi bozuk sustum dinledim sessizliği sırlar kucağında asildi bakışlar darbeli kelimelere paydos yıllanmış şarap gibi yalan durdum bakış mektupla anladım meğer beni bekleyen benmişim gerisi yalan bunu anladım bu gece sonsuzluğun sessizliğine dalmadan nefesin son cümlesine kar düşmeden rüya soluğunda geriye sarsam zamanı anılar kalbine koyardım şiirlerimi sanma ki ağlıyorum gözlerime yağmuru bıraktı bulutlar elveda sokağında sahipsiz kedi gibiyim kendimi aldım karşıma dertleşiyorum bu gece çevremde zafer çığlıkları katli farz yalan boş verilen ayazda vicdan tut beni der gibi bana bakıyor kirpigimin ucunda ki damla baharda hüzün kokulu yılları terk ediyorum mevsimsiz köprü altı çocuklar gibi dağınığım bu gece kendini terk edecek kadar sevme çocuk hayat gibi aşkta yalan NURTEN TARIM |
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar