Gençlikle İhtiyarlık DemleriO ne bakıştı o ne yakıştı O ne koşuştu ey gençliğim Sana kim yan gözle bakmıştı Hep yere yıkmıştım bildiğim Gönüllere hiç girmediğim İstediğime huzur vermediğim Gece gündüz barlarda seninle gezdiğim Seviyorum derken yalandan söylediğim Ayrılıkta ağlayan güzellere selam vermediğim O ne fırtına ne kasırgaydı benimle oldu Gençliğim dediğim nasıl bir anda benimle soldu Neydi sendeki o delilik arayıp neden beni buldu Beni buldu da neden bir anda hemen kayboldu Her şeyi ben bilirim yalanıyla gezdirmiştin Babam bir şey bilmez diye küstürtmüştün Severken kaba sevdim aşkı seninle ben öldürdüm Her gördüğüm ışığa beni koşturttun Her ışık bana ait değilmiş niye beni yordurttun Her gördüğümü manasız çıplak seyrettirdin Gören gözlerimi edebe büründürmedin Dilime sahip çıkmadın edepsiz sözlerle edepsiz gezdirttin Bilecekleri mi unutturdun Bildiklerimle amel ettirmedin bilgisizlikle kudurttun Feveran ile iç geçişle çatlamayla beni yaktın bitirdin Kızgınlığın ateşini soğuk diye gönlümde biriktirdin Kızgınlığın alevinde beni yaktın pişeceksin dedin kül ettin Son demlerimde çekip gittin veda etmeden gittin Renkli yünler yumaklar gibi beni dağıttın Ben benim içimde olan seni bilmedim Sen benim içimde beni bildin Boş yollarda gezdirttin Her gün beni sahte gülüşlerle gezdirttin Oysa Yüce Allah gizlediğimi de Gizlemediğimi ne şekilde olursa bilirken Ben onu bilmedim eyvah ki eyvah Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi Gönlüm coşardı Akdeniz Karadeniz gibi asi Güzel bir kız görsen peşinde koşardın şaşı şaşı Kız kardeşin peşinde koşan olunca patlatırdın kaşı Ona yan gözle bakan için çıkarırdın savaşı Başka kızlar olunca alırdın alttan atardın bakışı Sana gelince peşinde koştuğun kıza caka atardın Nerede sabah nerede akşam olsa yatardın Bana kimse karışmasın diye gönülleri yıkardım Yaptıklarım hataymış neden şimdi anladım Canım babam gönül çınarım yıkıldı Neden helallik almadım gözleri açık kaldı Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi Hatırlar mısın gençliğim şimdi bu ihtiyarlık deminde Benim gibi hatırlar mısın şimdi bilmem Annem babam hercai sevme derdi gülmezsin Elin koynun boş kalır sonra sen üzülürsün Bizde çekip gidince yalnızlığınla kalır kendine küsersin Sanki dedik hatırlar mısın siz sanki çok mu gülersiniz Birbirinizi seversiniz sevginizi bir çiçekle bitirirsiniz Yüzlerce çiçek kokladım hepsini hırpaladım Şimdi koklayacak saracak bir çiçeğim kalmadı anladım Bilgimle taşlardaki nakış gibi nakış işleyemedim Bilgisizliğim ile taşlardan taş gönlümle adam gibi sevmedim Af etmek süratle yanımda geçmedi görmedim Anlayışlı olmanın güzelliğin sesi kulağıma ziyafet vermedi Afiyette olmanın değerini bilmedin afiyet olsun demedin Elem dertleri göz ardı ettin elem derdi terk etmedin geri vermedim Her gördüğüme gözlerinin nasibi dedirttin Benim olmayanları elde etmem için gece gündüz çileler çektirdin Göz kamaştıran güzelliğinin sırrına eremedim Sonrasında anlamıştık hayat bize de hep gülmez küsermiş İnsan annesiz babasız kalınca değerini anlar bilirmiş Onlar gittikten sonra da elden bir şey gelmezmiş Pişmanlıklar içinde yaşar gidermiş Elimi suya uzattırdın suyun akıp gelmesi için beklettin Ellerini uzat avuçla iç serinle neden demedin Zulüm etmek düşmanlıktı bilmedim Zalimleri sevdim namertlerin kapısını açtım Sofrasına oturdum onların huyunu suyunu aldım Zulüm düşmanlıktı cezası vardı Ondan düşmandı görmedim yanıldım Saldırıya karşılık vermek meşru müdafaaydı Çılgınlıklarıma müdafaa ettirmedin seyirci kaldım yıkıldım Zalimlerin namertlerin arkasında haksızca kötü evlere gittim Arkalarından girmek yerine o kötülüğe bulaşmalarını sağlamadım İyilik takva ile olmadım yaşamadım Kötülükte savaşmadım kötülüğe karıştım Ruhumu savaşın içine sokmadım aziz etmedim Kazandığım malım benim dedim hiç infak etmedim Hayat bana kocaman ellerini açmıştı görmedim Ben ellerimle karartım akıl edemedim İdrakin merkezinde kaçtım kapısını açıp içeri girmedim Ellerimle kazandığım acıları mı şimdi yaşıyorum Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi Şimdi ihtiyarlık deminde olgunluğu yaşarım O gençlik günlerine bakar bende şaşarım O günler gelse o hatalarımdan kaçarım Babamın kucağına sığınır akşama kadar yatarım Artık olan oldu elden ne gelir hatalarıma bakarım Kaba oldu sevmelerim olmadı birisi yar Yar olanda kabalığımın yanımda durmadı Yar koynunda değil kuru yerde yatarım Bu hatıraları şimdi ateşlerin içinde yakarım Kendi hatama kendi yalnızlığıma pişman bakarım Gençliğimin hataları içinde yaşarım Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi Hatanın pişmanlığını yaşamam derdim Bu gençlik bende kalacak gitmez hiç derdim O fikirsiz fikirlerle ben nasıl bilmem gezerdim Sevmediğim kim varsa hep kaba sözler söylerdim Tüm şarkılar aşklarımı bana söylüyor sanırdım Tüm şarkıların içinde kendimi bulur içinde yatardım Benim için değilmiş şarkılar geç öğrendim Gönülde sevenler içinmiş hercailer için değilmiş Neden böyleydim deli dolu ömür gelir geçermiş Geç ayıktım iş işten çoktan geçmiş Sevdiğim dediklerim beni terk edip gitmiş Ben gibi sevenin olmazmış elbet seveni Gidenler çok iyi etmiş kurtulmuşlar yakmamışlar bedeni Nasıl oldu da unuttum ben beni yoktan var edeni Pişmanlığı yaşamam diyen pişmanlığa düşermiş Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi Mehmet Aluç © Kul Mehmet |