Hadi git karanlık çökmeden,giderken,
Yüreğimin anahtarını masanın üzerine bırak,sessizce!
Eşyalarını topla,kalmasın hiç bir şey senden yana,
Gururumu da çek götür ayaklarımın altından,
Yetirince ezdim onları,değmezmişsin buna,
Değmezmişsin,sen olmazsın,
Sen olamazsın benim aradığım Leyla.

Yavaşça yere bırak,benim sana verdiğim aşkı,
Kirlenmiş de olsa masumiyeti,toza belensin tüm hücreleri.
Ben onu sahibine teslim edene kadar,
Muhafaza ederim yüreğimin çocuk bahçesinde,
Saflığından ödün vermesin,köhnelmesin diye.

Haberin olsun!
Geçen ay sana aldığımız parfümü de çöpe attım,
Bırak kokun hak ettiğin yerde dalgalansın.
Hadi git çorak topraklar gibi verimsiz yüreklerde,
Su olmaya çalış,belki o zaman beni anlarsın.

Varlığınla huzurumu bozuyorsun,
Bana kendi hatalarımı hatırlatıyorsun.
Senin hırsız olduğunu biliyorum,
Ama seni polise ihbar edemiyorum.
Duygularımı mı çaldı diyeyim yani?
Söylesene,bunu nasıl anlata bilirim ki?