....



ey aşk
kâlbimi avuçiçlerinin coğrafyasına emânet ettiğim günden beri
kırk mevsim baharı yaşatıyorsun ya bana
inan hiç eksilmiyor saçlarımın tellerinden sarı ve beyaz papatyalar
ve de ellerinin şefkâti
ahh o öpülesi ellerinin şefkâti yok mu
merhem oluyor göğ(s)üme saplanan z’amansız vaveylâya
yarasız, beresiz en güzel sevdâya kanat çırpıyor özgürce
içimin mutluluk kuşları
her an
her sâniye
her dakika







anemon çiçeğim, gelinciğim, kutsanmış gülüm deyip
bütün çiçek isimlerini
tanrıça isimlerini yakıştırırken kimliğime
korkma yaklaş diye çığlık çığlığa bağırıyorsun ya ard arda
evet...eveettt ilk defa suç değil diyorum sevmek
suç değil
suç değil
ilk defa inanıyorum aşk’a aşk’la







kimse görsün istemiyorum olay yerini
delilleri yokediyorum kendi dünyamızın meridyen ve paralelleri arasında
kötü nazarlar bulaşmadan sevgimize
masumiyetimizle işaretliyorum tüm alanı
"dokunulmaz" levhâsını asıyorum en görkemli şekilde
avuçlarının içinde nasıl da şımarıyor yüzüm
dudaklarının ıslaklığıyla nasıl da yüceliyor alnım
bir ay şâhit oluyor
bir sirius
bir de Yaradan
delice sevdiğini söylüyorsun
delice
e
l
i
c
e







çılgınca koşuyorum
soluk soluğa
bütün kitapları,ansiklopedileri,sözcükleri karıştırıyorum
bütün dillere çeviriyorum
manâsına varmak için aşkın
yok
yok
yok
böyle bir aşk yok
bedenim, kalbim, ruhum hep birlikte
kırk kez sesi kısılana kadar haykırıyor adını
tam tamına kırk kez







kırklanıyor geçmişteki dilsiz acılarım
yüreğim nefesinde soluklanıyor
yaramazım pervâne gibi dönerken peşimde
oda anlamış olacak ki
ayaklarıma sarılıp,kıskanıyor masumca
bir babam vardı sanıyordum seveceğim, sevebileceğim
bana sevmeyi, yaşamayı, nefes almayı öğreten adam
hoşgeldin ömrüme yeniden
yaslanacak omuzum
sonsuzluğum
gün’eşim
hoşgeldin
o
ş
g
e
l
d
i
n...













nagi han