YAPRAK DÖKÜMÜ (Güfte no:8)Mevsimler bu yıl da hazan kesildi; Kuru yaprak gibi savruldu dostlar! Kiminin adını genç yaşta sildi; Kimi de hastaydı, yorgun, ihtiyar... Hangi eve baksam çekili perde, Sormaya korkarım: Babanız nerde? Ölüm kol geziyor artık çevremde; Bildim ki, yerinden oynadı taşlar! Şehirler büyüdü, değişti hayat; Bir yerden bir yere gerekir kanat! Herkesin derdi var, herkeste surat; Hayhuyda geçiyor en güzel yaşlar! Sanma ki, sadece hazanda olur; Bu yaprak dökümü; kar, dolu, yağmur... Ayrılık dört mevsim kalpleri vurur; Her giden ardından uğuldar başlar! |