Yenik Düşmüşüz Kırılmaya
Birkaçını kaçırmışız,
Belki bu yüzden eksiğiz sevmelerden. Yanmışız, Ah ki ne yanmak, Ardımızda kuru güller bırakmış, Bir cam gibi yenik düşmüşüz. Olduğumuz gibi görünmekten mi? Tam olmaktan mı alışmışız kırılmaya ? Kavgaya tutuşup, Kalpleri unutmuşuz. Sakınmalı akıbeti belirsiz kavgalardan, Ki sarmışsa çepeçevre aydınlığı, Sarmışsa bu büyük kabuğuyla, Cam, taş, demir tekdüze kırılmaya. Tembellikten nefes almak demişiz yaşamaya. Gökyüzünü ısıtan kuşlar ve biz, Bir kuş kadar güzelleştiremediysek dünyayı, Neye yarar yaşamak? 25.07.2016 Yasin Çavdar |