0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1946
Okunma
İçi tıklım tıklım yitik bir adam,
Ve büyürken azalan bir çocukluk.
Bir gülüş, bir şeyler.
Ey zamanı körükleyen,
Koca zamandan küçücük bir parça eyleyen aziz.
Söyle,
Ölmeye yüz tutmuş çocukluktan tut,
Çürümüş bir gençliğe,
Söyle kim durdurabilir bunu?
Hiç kimse.
Yepyeni bir fısıltıyla gelen,
Acı sesler tüterken kulaklara,
Tam göğsünden vurulur gece.
Kupkuru gökyüzünün,
Islak bulutları toprağa düşerken,
Sevilesi bir koku getirir onu.
O ki,
Kaybedilmiş imtiyaz.
O ki,
Yitik bir adamın kendinden önce yitirdiği her şey.
Dağılmış sırça kalp,
Boz bir kırlangıcın süzülüşü,
Ve kafama doğrulan gümüş bir kurşun.
26.08.2016
Yasin ÇAVDAR
5.0
100% (2)
