Bir sızı davetsizce kalbe yerleşir…
Yorguna kalmak yakışır..

Hiçbir şey bana ait değil
Bana ait sandıklarım bile yabancı
Kimsesizliğim nasılda sırıtıyor dişlerimin arasında
Emanet bir gülüş iliştirilmiş dudaklarıma
Kimseler bilmez,kimseler görmez
Kendimedir yolculuğum
Bırak izler yollarımda kalsın…

Bir ağlamak infilak ediyor yanaklarımda
Sağanak sağanak acılar damlıyor avuçlarıma
Hiç çürümüş bir ceset gördün mü?
Bir nefes çıktı çıkacak boğazımda
Üst üstte yığılmış tabutlar duruyor yüreğimde
Bir kabristana dönüyor donuk bakışlarım
Tek tek öldürdüm herkesi ruhumda
Bazen insan kendine de mezardır….

Çığlık çığlık acılar zonkluyor kulaklarımda
Yırtıyor kulak zarımı haykırışlar
Uzak dur ellerimden,dokunursan cehennem
Herkesten bir parça yara aldım içime
Şimdi her yerim param parça,kırık
Bir taş bile bin yerinden kırılır..

Unuttum,unutmam dediklerimi de unuttum
Adımı,gölgemi,kendimi kendimde unuttum
Bir mutluluğu düşlerken düşlerim
Kabuslar uğrar her gece davetsiz
Bağırıyorum avaz avaz
Her gece ölüyorum,sen duymuyorsun
Kilitli kapılara dönüyor dudaklarım
Küçücük serçe tedirginliğinde yüreğim
Ve uyku gelmeyen sevgili gibi beklenir gözlerimde…

Söylenemiyor bu dil yaraları söylenemiyor…