elimi uzattım
eline değmeden boşluğa düştü
fırtınalar kopartırken yüreğimi
bir denizin ortasında çırpındım
dilsizdim, kimliksiz ve sevdadan yoksun
geliyorum işte
geliyorum
çocuksu düşlerimle
düşlerine, yüreğine, sevdana dokunmaya geliyorum
bir özlemin tezgahında yoğruldum
yaşamın zindanlarında kaldım
ve umarsız bir zamandan geldim
adım sevda
düş yorgunuyum
şiirler
türküler
ve
baharı büyüttüm
sen
ben
ve
bizi yaşatır gibi
savruldum yokluğunda
dağıldım
kırıldım
sonra
adına şiirler yazdım
denize parmak uçlarımla dokundum
kalbim yaralı bir serçeyi oynuyordu
bense figüran oluyordum
adım sevda
düş yorgunuyum
bak bugün de sensiz kaldım
kim bilir kaç şiir solacak göğsümün ırmaklarında
kaç mevsimsiz türkülerde adım geçecek
ve özlemin kaç ayazında üşüyecek bedenim
benliğimde adına dokunuyorum
ve müebbet almış bir mahkum gibi
yüreğimin zindanlarında
savrulan yapraklarla
bahardan uzaklaşır gibi
kapılar bir bir üstüne kapanırken
seni sende yaşatmaya geldim bu gece
adım sevda
düş yorgunuyum

ibrahim dalkılıç

14/07/2016
23:25 izmir