GEREK KALMADI (Arabesk fantezi / Güfte no: 6)Batırdın gemiyi kendi elinle, Keşke’ye lakin’e gerek kalmadı. Denedik olmuyor bu aşk seninle, Savcıya, hâkime gerek kalmadı. Her masal bitimi tekerlemeyle, Ağız tatlanmıyor şeker demeyle, Yaklaşan tayfunu ötelemeyle, Aman’a sakin’e gerek kalmadı. Kitaplar ne diyor, bir kalem geçin; Yaşamayan bilmez, ayrılık niçin? Bugünden yarını okumak için, Falcıya kâhine gerek kalmadı. Sözlerin kırıcı, yaklaşım kaba; Anladım boşuna bu kadar çaba. Camında “mutluyuz” yazan araba, Doğan’a şahin’e gerek kalmadı. |