Gün alazı şakaklarımdaTemmuz! Yar kınası nakışlarında Yanık tenler dizildi kanaviçeye Bu yüz daha açılmayacak Bu nikap gizli bakışlarda Ölüm! Bir dalın ırgalanması Bir dağın serseriliği Avuçlarda gün alazı Gözyaşında sel mabedi Öfkesine yenilmemiş kanat Şakaklarına çığ düşmüş güneş Ve… Ben! İklimlere bulaşmış katran karası Son kez yüreğini öptüm kuşların Ve son kez alev aldı kalbimdeki Yangınlar…/ Şimdi; O toprak bu deniz Ne önemsiz/ Gömün beni Yazgılarınıza Kimsesiz… Ve bir kurşun Gez Göz Arpacık |