Seninle geçtiğimiz yerlerden geçiyorum be sefer soğuk ve karanlık yollar saat gece yarısı 23:27 istanbul’a gidiyorum kıvrılıyor önüme asfalt tuz taneleri dökülüyor başımızdan uykum çok uyuyamıyorum
dargın ayrıldım sana bu şehirden ilk vedalarımı yaşıyorum ilk vedalarımı yazıyorum radyoya verdim kulağımı kısık sesle zeki müren dinliyorum saat 23:32 gecelerinde çocukları varmış görüyorum
şimdi senden ayrı bir yola girdim bu yola kadar beraber geçti belli bir çağımız saat 23:46 düzleşmeye başladı yollar kırmızısiyah yer gök arabesk dinliyor şoför kıdemsiz askerler eşliğinde gidiyoruz
saat 2:04 susurluğa az kaldı adım adım acıyor ayaklarım özlemeye başlıyorum birden seni bence bunun adı çaresizlik hissi uzaklaşınca kısalıyor zaman günler hiç bitmeyecek gibi
bu da ayrı bir memleket sevgisi sevmeden de canlı sevmesen de alımlı adını koyamaz anlatamazsın yaşları beşi geçmeyen hala küçük çocuklarsın
ilk defa ayağım değecek belki ilk defa koklayacağım tepelerini küçüleceğim içinde büyüklüğüm eriyecek kulağıma takılacak rüzgarının sesi ve içinde kalmak belki bir dilenci yoksul beni de kabul et kabul et istanbul.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yolculuk şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yolculuk şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Seninle geçtiğimiz yerlerden geçiyorum be sefer soğuk ve karanlık yollar saat gece yarısı 23:27 istanbul’a gidiyorum kıvrılıyor önüme asfalt tuz taneleri dökülüyor başımızdan uykum çok uyuyamıyorum KOCAMAN YÜREĞİNİZ DERT GÖRMESİN NİCE GÜZEL ESERLERE İNŞAALLAH
Bazı anlarımız vardır,kalp atar fakat kan damarlara öylece,kendi halinde yürür.. İ Kaya^nın imgesindeki gibi ruh kırıkları'yla doludur bedenin.. Bir serçe ürkekliğinde her bakışa,etrafında gelen geçenlerin her hareketine hatta rüzgarın seyirene tedirgin olursun..Savunmasız ve tedirgince hayat nereye savurursa kabulündür.. Bazen hiçbir şiire sığdıramazsın öykünü,bir senfoni olsa notaya dökemezsin..Ruh kırıklarının silueti hiçbir tuvale sığmaz olur.. Şiir çaresiz kalır,mektup alır başını gider.. Mutlu insancıklar arasında bir adım ileri atabilmek için parmak uçlarında yürümek zorunda kalırsın.. Anı anına not alırsın aklındaki izdihamı.. Yol yolcusuna sen yolcuya bir hüzün biriktirir kilometre levhaları.. Şiir bana bunları düşündürtüyor fakat gece diyor ki, Aşka kırdıran bir çağda 'Seviyorum sev-dim' diyebilmenin 'Yolculuk' da çözülüşüdür kalbimdeki denizci düşümlerimin..Sevgiler..
Çok güzeldi.. Hayal dünyanıza bir yolculuktu sanki Dolaştık ,gezdik,gördük,yaşadık ve hayal ettik.. Çok beğendim Tarzınızla fark yaratan bir eser olmuş Yürekten kutluyorum sizi Kaleminiz susmasın diyorum kardeşim Sevgiyle kalın
hep bir ilkin adımları düşerdi önüme ve çelmesine katıldığım hayatın ön yüzüydü hep bir başlangıcın puslu gözleri yoklardı gözlerimi bakardım geceden sabah sabahtan gün batımına
sana dokunmanın cesareti yoklardı yüreğimi odan hep ayaktaydım şimdi şehrinden gitsem silsem içimdekileri benden gider misin ki
okunası...