Bir iki çekimlik nefesim kaldıBen Sevdayı kurşun gibi Yüreğimin tam orta yerinden yedim Yedim de büyüdü içimde bilemedim Ne yaralar açılmış bağrımda Yıllar geçtikçe sancısından yağmalandı her yerim İç kanamalı bir kara sevdalıyım Ne merhem oldu yaralarıma Ne de deva oldu kan damlayan göz yaşlarıma Ciğerlerim söküldü Ö(z)lüyorum. S/onsuzum . Ve Ben Bugün. S/onsuzluğun ne kadar uçsuz bucaksız olduğunu anladım. Ucu başı olmayan koskoca bir boşluktayım. Her gün sensizlik takviminden bir yaprak kopartıyorum. Umutsuzca... Yüreğim seni di(n)ler Ve ben her gün Saçlarımdaki baharlar döküldükçe İnciler ekiyorum yerine Sensizlikte her gün kahır alıyorum damarlarıma Sensizliği enjekte etmişler ömrüme yapacak bir şey yok Son nefesini veremeyen komalık bir hastayım sanki Gel çıkar artık şu bağrıma sapladığın kurşunu Yaralarım çok derin Nefes alamıyorum ki yoruldum...gidiyorum.. Bir iki çekimlik nefesim kaldı ..A(ğ)lıyorum. . . . . |
bir iki nefes yetecek mi, zaten ölmüşken tekrar yaşamak için..hiç sanmıyorum..
meleğimmm seviliyorsun çokça..