Çocuk Yanım
Özlersin...
Çocukluğunu özlersin... Kaybettiğin sevdiklerini özlersin... Çocukluğunun oyunlarını özlersin... Sahip olduğun,kaybettiğin oyuncaklarını özlersin... Berzah alemine gönderdiğin dağ gibi Babanı özlersin... Lakin hayat devam ediyor deyip mecburen yaşamaya devam edersin... Otobüs durağından sürekli geçen otobüslergibi,sularda yüzen gemiler gibi, raylarda ilerleyen trenler, hatta gökyüzünde uçan uçaklar gibi, devamlı hareket halinde seyreden arabalar gibi, koşuşturan,yürüyen,oturan uyuklayan hayatın ta kendisi insanlar gibi, yürür gidersin,kalabalığa karışırsın, umurunda olanlar ve umurunda oldukların güç verir yaşama sarılmana,ne kadar da kalabalıklar içre yaşasan da,yalnız kaldığında; Özlersin işte...İnsansın ya. ; Yunus Beypınar |
bende özledim bende resmi var şu alemde dedim..yüreğine sağlığı ekledim..selam ve muhabbetle