Tüm çiçeklerini kucaklayacağım
uzak munzurların ıssızlığında
Soğuk rüzgarlar uçurum şafaklarını hoyrat bir rüzgar gibi solurken; Uluyan çakal sesleri Dilsiz gözlerin sessiz yalnızlığına çökerdi kır menekşelerinin gülüşmeleri akardı türkü ırmaklarına. yıldızsız gecelerim düşerdi koynuma sığınıp kaldığım uzak dağ başlarında. Bir gün gelirsem eğer kucaklayacağım Yarım kalan sevdaları Mavzer yatağında özlemleri aç,susuz geceleri Kahpece öldürülen umutları Tüm çiçeklerini munzur`ların Kurumamış acıların paslı sabahlarını Mayın tuzaklarını, sürgün sevdalarını, İçimdeki ırmakların durmayan akışına salacağım zirvelere güneş doğmadan Baharını saklayan bozkırların gülücüklerinden öpmek icin... Ali ALKIS |