Her Şairin Yüzlerce Çocuğu Vardır
Her şairin yüzlerce çocuğu vardır.
Göğün derinliklerinde emzirip Kâğıtların kucağına attığı Ve onları düşünerek Sabahlara kadar uykusuz yattığı... Her şairin yüzlerce çocuğu vardır. Kimisi bir gündüz vakti Kimisi gecenin üçünde Kimisi sabah serinliğinde Kimisi normal yolla, kimisi sezaryenle Kimisi de ruhun derinliğinde doğmuştur... Her şairin yüzlerce çocuğu vardır. Kimisini çok sever insan Daha çok emek vardır on da Kimisini gözyaşlarıyla yıkayıp Öyle kundaklamıştır... Her şairin yüzlerce çocuğu vardır. Bazen birbirine benzer Şairlerin çocukları Bazen de anlayamazsın Yumrukları niye sıkılı Çocukların elleri niye kanlı... Her şairin yüzlerce çocuğu vardır. Kiminin çocukları Neruda’nın çocuklarına benzer Kiminin çocukları, Nazım’ın çocuklarına Hiç kimsenin çocuklarına benzemeyenleri de Gökte yıldız gibi parlar... Her şairin yüzlerce çocuğu vardır. Ateşli çocukları, coşkulu çocukları İstiklal isteyeni Sevmek sevilmek isteyeni Şiirlerdir, şairlerin çocukları Üşümesinler üşümesinler Getirin üstlerine, kelimelerden ibaret gocukları... |
Gerçek manada şiirler olsun yazdığımız düz yazılar olsun o kadar narin ve duyarlı yanı ki iç sesimizin yansıttığı ve söyleyemediğimiz onca şey.
Sevgili Hüzün Şairinin de dediği gibi: evet, şiir emekçiyiz bizler.
Ki kendimi asla şair olarak niteleyemiyorum bile ama yazdıklarım benim ayrılmaz bir parçam ve siz değerli kalem dostlarım...
Hayırlı akşamlar, hayırlı ramazanlar değerli hocam.
Sonsuz saygı ve selamlarımla...