Oysa Bizim
Oysa bizim
paylaşacak ne çok şeyimiz vardı diğer insanlar ile siyah derili bir Afrikalı ya da sarı ırktan bir delikanlıyla sade insanlar mı başka başka yaratılmışlar bazen bir kuş ile bir kediyle veya kanatları sarı bir kelebekle kimi zaman sessizlik dolu bir ormanda bir sincap ile ya da bir geyikle... aynı türküleri söyler aynı ağıtları yakarız elimizden uçup da ahrete göçenlere aynı göğün altında dinleriz hasret türkülerini o yanık yanık uzun havaları... umutlarımız sevinçlerimiz aynı sıralarda oturan çocuklarımızın okul arkadaşlığı bastığımız topraklar soluduğumuz hava Çanakkale’de uğruna şehit verdiğimiz evlatlarımızın acısı... gökte aynı hilale bakarken kimimiz Anadolu’dan kimimiz Akdeniz kimimiz Ege’den kimi karpuz, kimi fındık kimi buğday yetişen o güzelim şehirlerden... her şehre ayrı ayrı göz kırpardı hilal her şehide örtü olurdu al bayrak aynı suda yıkanıp aynı çaylardan derelerden atlayarak yine kenetleneceğiz bütün kem gözlere inat... yine de bizim paylaşacak ne çok şeyimiz var gözlerinde öpelim yine barışın ve şunu unutma aziz vatan düşmana asla bırakılmayacak ne şimdi ne başka bir zaman tek bir karışın... |