Hırpalanmaktan Bıktım !
Acı konuşan dil mi ? Yoksa söz mü sivrilen,
Kalbi ortadan bölüp, hırpalanmaktan bıktım ! Kökünü parçalayıp, çınar gibi deviren, Yaşarken bin kez ölüp, hırpalanmaktan bıktım ! Düşünüp taşındıkça veremedim bir karar, İncinip duruyorken, hep kendimeydi zarar, Geçmişine perdeyi, çekmekse neye yarar, Yıllarla geri gelip, hırpalanmaktan bıktım ! İnatlaşmak basitti, zehir dolusu tasla, Direniyordum boyna, vakit geçerken yasla, Tüketti bu ömrümü, kurtulamadım asla, Umut ışığı delip, hırpalanmaktan bıktım ! Yitiğin durağıysa, mağlup eden hezimet, Onarabilmek için, tek yoludur fazilet, Eğer engel kalkmazsa, anlamsızdır azimet, Zorla aklımı çelip, hırpalanmaktan bıktım ! Bu dünyanın yüküyle, sınandıkça tükendi, Alnımın yazgısına, garip boynu bükendi, Kalbimi yaralayan, sivri uçlu dikendi, Dertler art arda gelip , hırpalanmaktan bıktım ! Nesrin Önem 02 06 2016 Hasret tarlasına dört mevsim vuslat ekmekten Yeşerip meyve versin diye yaşı dökmekten Bugün yarın diyerek boş yere beklemekten Geliyor serap görüp hırpalanmaktan bıktım ....... Murat meral Teşekkür ederim değerli üstadım |