Gökyüzü seslendi yeryüzüne
En zengin benim
Rahmet bulutları bende,
Her damlam, güç katar gücüne
Uçsuz bucaksız masmavi rengim
Nasıl da kuşatmış seni
Bak hele...

Yeryüzü cevap verdi
Kendinden emin bir şekilde
’Yemiş dolu ağaçlar
Çiçek dolu kırlar
Sarı sarı başaklar
Yeşil ovalar bende
Bağrımda saklı madenler
Elması, altını, gümüşü, binlerce
Kim daha zengin, hadi söyle?’

Sustu gökyüzü
O susarken konuştu deniz
’Var mı benim gibisi’? dedi
’Paha biçilemez
Mercanıma, incime
Cins cins nadide balıklarım
Beyaz köpüklü dalgalarım
Yüzen buz dağlarım, başka kimde
Desenize...

Güneş ışıklarını savurdu
Her birine dokundu
Asıl zenginlik
Işığımdır, ısımdır
Ben sizden çok çok zenginim
Fark edin, öğrenin
Dercesine

O sırada bir çocuk koşuyordu
Koşuyordu geleceğe
Açtı kollarını
Haykırdı tüm gücüyle
’Kocaman bir kalbim var
Hepinizi sarıyorum sevgiyle’
Sığdırmıştı içine hepsini
Çocuğun kalbi
Kim zengindi?

Emine Yılmaz Dereci ( Çocuk Şiirleri )