Kırık KalemSu damlam neredesin feleklerde ismin var Gökte matem kuşları gittiğin yollar ağlak Hangi tarafa dönsem gülümseyen cismin var Düşler aha düşüyor hayaller bile muğlak Gün ışığım duysana dilde figan büyüyor Efkarın çeşmesinde doluyor gönül tasım Hatıran gonca bir gül has bahçemde uyuyor Tek Yaradan’a ayan ağyara gizli yasım Acı kahve köpüğüm falımda çıkmıyorsun Fincanın dibi kara gayya kuyusu elim Buz tutmuş günüm gecem üfleyip yakmıyorsun Baharsız beşiklerde ayazları beledim Firar duygum, mahpusum gözlerin kırık kalem Günleri ay eyledin sene ettin haftayı Kınasın dağlar taşlar alkış tutsun el alem Gel artık ellerinle tak boynuma yaftayı frezya |