Sevilmek umuduyla sevmek insanidir. Fakat sevmek için sevmek, meleklere mahsustur. ALPHONSE DE LAMARTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Gidişinden Damlayan Son Mürekkep
binbilinmeyenli denklem
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 4 yorum · 948 okunma
Gidişinden Damlayan Son MürekkepYetmez bir çocuğun feryadı, Yetmez bulutların gözyaşları, Ne dalgarın kıyıya nefreti, Ne rüzgarın kulağını sağır eden çığlığı Üflediğin nefesi kattı ciğerine, Tutsaklığa boyun eğdi, Izdırabı sevgiyle yaşadı…. Küçük bir tebessüme aldanmış küçücük bir kalp! Karanlığa hüküm giydiren bir tebessüm! Bir türlü sevemediği gardiyana emanet etti gözyaşlarını, Denizin son köpürüşüne bıraktı kederini Bilmediği şehre olan tutkusu kesti dönüşü olmayan biletini, Bilinçsizce isyanlarını döktüğü yıpranmış hüzünlü sayfalar… Bildiği cevapları karaladığı şeffaf mürekkebi olan kalemiyle.. Ve şeffaf kalemiyle yazılmış,cevabını içinde sakladığı okuduğu kitabıyla gitmeye karar verdi Hala geçmişten kalan kokuyu çekti içine sessizce, Denizin nefretini izledi sevgiyle,gülümseyerek, Çünkü denizde herdefasında kıyıya vurulmaktan yorulmuştu, Denizde biliyordu tek yoldaşıydı Ay ışığının kederine verdi saf sevincini içinde kalan, Gülüşlerinin ışığını sundu gittikçe büyüyen karanlığa, Cam kırıklarını sıktığı ellerini sardı son bir kez, Kırıntılarını yediği umutlarını koydu çantasına Boyandı tüm kapılar siyahlara,çekildi karabulutlar pencerelerin önüne Ve sonunda bıçak kemiğe dayandı,gitmek vardı tüm düşlerinde, Görmek istedi;benim dediği sevgiyle bakan gözleri, Sarmak istedi;üşüdüğünde,yalnızlığında sığındığı bedeni, ….. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gidişinden Damlayan Son Mürekkep şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gidişinden Damlayan Son Mürekkep şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
ümit zeki soyuduru
1 Nisan 2008 Salı 15:10:38
Cevap Yaz
RABATLI
1 Nisan 2008 Salı 14:57:51
Ay ışığının kederine verdi saf sevincini içinde kalan,
Gülüşlerinin ışığını sundu gittikçe büyüyen karanlığa,
Cam kırıklarını sıktığı ellerini sardı son bir kez,
Kırıntılarını yediği umutlarını koydu çantasına
Boyandı tüm kapılar siyahlara,çekildi karabulutlar pencerelerin önüne
Ve sonunda bıçak kemiğe dayandı,gitmek vardı tüm düşlerinde,
DÜŞLERDE GİTMEK...
KUTLARIM DİZELERİNİZİ.RABATLI
turanbayburt
1 Nisan 2008 Salı 14:19:40
Bilmediği şehre olan tutkusu kesti dönüşü olmayan biletini,
Bilinçsizce isyanlarını döktüğü yıpranmış hüzünlü sayfalar…
Bildiği cevapları karaladığı şeffaf mürekkebi olan kalemiyle..
Ve şeffaf kalemiyle yazılmış,cevabını içinde sakladığı okuduğu kitabıyla gitmeye karar verdi
teşekkürler gerçekten güzeldi
sevgiler saygılar
Bilinçsizce isyanlarını döktüğü yıpranmış hüzünlü sayfalar…
Bildiği cevapları karaladığı şeffaf mürekkebi olan kalemiyle..
Ve şeffaf kalemiyle yazılmış,cevabını içinde sakladığı okuduğu kitabıyla gitmeye karar verdi
teşekkürler gerçekten güzeldi
sevgiler saygılar
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Sarmak istedi;üşüdüğünde,yalnızlığında sığındığı bedeni,
Yüreğinize sağlık. Saygılar.