şimdiden sonra..
bir sonbahar kehanetli ilkbahar hüznüydü..
yorulmuş taze bir resim, birazönce yağmura yakalanmış acı çeker olgun bir gülücüğün, tılsımı sarmış tüm sızlayan kemiklerini düşen bir direnişin son çığlığı okşar kalbini bata bata ve görmeyi beceremeyen gözlerinden düşen kartaneleri oldu o istedi,gözyaşları kartanesi oldu birdenbire çünkü bilirdi,kartaneleri dudaklarına varmadan erirdi bedeninin saf sıcaklığında çünkü şimdiden sonra gözyaşları dudaklarına varmaya yasaklıydı,çünkü o dudaklar hiç kıpırdamadı şimdiden sonra... |
dökül alnına
yazgı ve kül
ışıkla