Ararım Yâre Kavuşacak Bir YolGönlümde kurduğum şehrimsin kapısı yok Ateş oldum yanmadan dumanım çıkar közüm yok Sığınacak tek limanımsın sana gelecek gemim yok Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Düştüm bir derin kuyuya çıkacak yok halim Ey sevgili benden neden kaçarsın sen ey zalim Ne olur gelsen beni aratmazsan yaşasak sağ salim Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Zevk mi alırsın beni seni diyar diyar aratmaktan Ellerimi kollarımı çaresizlikle bağlatmaktan Gece gündüz bu çaresizliğimle ağlatmaktan Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Dinliyorum uzakları sesin gelir diye Söyle bu ayrılık hoşuna geldi niye Dönüp gelsen de gelişin bana olsa hediye Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Beni duymuyorsun yatıyorsun sanki derin uykuda Yolun ile derman bulsam gelirim sana bir solukta Aşkı seninle yaşardım aşkla inan en dorukta Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Yıkıldım artık ey yollar beni alın kaybedin O yâre kavuşmak yoksa alın beni toz edin Ey gönlümdeki sızlayan aşkım sizlerde beni terk edin gidin Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Aradığım yollar yol değil sanki sırat Ey Rabbim sevgimi onun gönül önüne sen beni fırlat Ya da beni ona onu da bana kavuşturacak bir an yarat Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Sırtına bindiğim yok küheylan bir kır at Gece gündüz gönlümde duyduğum hep feryat Ya Rabbim ne olur onun gönlünü benim gönlüme kat Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Aşk değil mi gönüldeki mutluluğun yeşeren fidesi İnsan onurla gurur duyar aşktır gönlün abidesi Karşında aşkla seven yoksa olmaz ki gönlün hiç neşesi Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok Kul Mehmet’im bir ömür tükendim aramaktan Yar koynumda isterdim gözlerine bakıp yaşamaktan Bana nasip değilmiş aşk ile o yar ile beraber yaşamak Aramam artık kalmadı bende bir aşk artık sende gönlümde yok Mehmet Aluç-Kul Mehmet |