hadi çık gel
yine bir bıçak kesiği içim.
yine kanıyorum içten içe. ve yine yoksun, seni öyle özledim ki; seni beklemek bile, seni yaşatmak bile, dünyanın en güzel şiirini, içime nefes diye çekmek gibi bir şey oldu bana. ve yaprak dökümü gibiyim. içimde solan çiçekler gibi kimsesizim. ve avunmak, avutmak, hayata aldanmak gibiyim. yine yoksun, yine yüreğimden kanıyorum. sensizlik ölmekten beter sevgilim. hadi çık gel, seni kalbime soluyarak seveyim. ibrahim dalkılıç |