Gecelerin Sessizliği
Yüreğim yüreğini içinde hapsedip
Uzun bir yolculuğa çıkar her gece Yolu nereye düşer, nerden geçer Bilinmez ama Gecelerin sessizliğin de büyüttüğüm Gönlümün dermansız yalnızlığına Gecenin zifiri karanlığında Yürek sesimin her bir teline Yüreğini yüreğime nakşeden Aydınlık nağmeler dem vurur Derler ki "geceler sessiz" Nerden bilsinler As olan geceler Gündüzlerin bilip görmediği Gecelerin tanık olduğu Yürekte bitip tükenmek bilmeyen İnsanı kendi kendine konuşturan Derinliklerde tekrar tekrar arzeden Yürek yangını sesler Ateşli hastalıklar gibi gece nükseder İşte ey benim Vuslata ermeyen Sevdam Seni umut etmek, seni beklemek Seni yaşamak demek Yıldızlara, Aydede’ye ruhu teslim edip, Sonra Şafak vakti tan ağırırken Yürekte ki karanlığı Güneşin aydınlığına boyayıp Deniz mavisi gözlerinde doğmak .................................... gibi bir şey Ne senden vazgeçer Ne senle vuslata erer Koca bir şehrin kaldırımlarında Yolunu kaybetmiş berduşlar gibi Gelen geçenden medet umar Kim bilir belki Sihirli bir el yüreğe dokunur Dokunabilir diye Kim bilir.....!!!! 20.04.2016 Ankara P . ÇETİN |