Yürüyorum
yürüyordum
ne çabuk geçti sonra acil ölmüş mü ölmemiş mi çektiğine bak çiçeğin fena kırmızı kelimeler birbirine bağlı anlam bulur hızlanır heyecanlanır susup oturmak kalır korku gelir gelmez başka alışkanlıklar aklını başına alır düşünürsün eksilen güne cesaret gücüyle hayli bağlı beyaz bulutların mavi tadı esnedikçe yaşamak bu esnaf uykusu kımıldayan perde ve de anlık yüzler sahnesinde sönüp giden yalnızlığımız mutlu çocuk elleriyle yürüyorum biliyorum baktıkça heyecanını saklıyor acemi gülüşleri dalga dalga ayrılığa çarpıp geri geliyor duam ne iyi olurdu ölüme inanmasam. |