Sen Ağlama Hep GülümseŞafağın alnıma düşmüş kızıllığında baktım kendime Ülkemin her tarafı boyandı şafaktan kızıla Kuşlar uyanırken mahmur mahmur kanatlarındaki şafakla sabaha Bir ben sana uyanamadım şafak bakışlım Saçlarına tutundum uzattım şafağa sessizce Gezdik şafağın kanadında sen kucağımda İşte ufukta ben yitik yüreğinde ağlıyorum Sen yoksun yanımda yine uykudasın Ben ise yalnızlığımla başındayım ağlıyorum Gözlerimde yaş damlarken yanağına Uyanıyorsun telaşla yüzüme bakarken masum Titrek hüzünlü mahcup Titrek ellerinle silerken gözyaşlarımı Bir buse bir cennet kokusu yanaklarıma kondururken İşte ben gülüyorum yine seninle beraber Senin yüreğin benim avcumda Benim yüreğim senin yüreğinin içinde Alıp koyuyorum göğsünün içine Yüreğimdeki deprem durdu o an gülüşünle Usulca açıldı gönül kapım içinde yine sen vardın bende yanında Utangaçlığının saflığı yüzünde bir bahar çiçeği gibi açmış Kokusu gönlümü sarmış Öpüyorum anlından Sana hasret sana tutkun bir sevdayla gönlümü öpücük diye konduruyorum Öpücüklerim kelebek oluyor konuyor gönlüne Yüreğimiz tatlı bir serinlikle sallanıyor Yalçın kayaların üzerinde uçarken Kartalların kanat sesi güneşli ufka doğru kanat çırparken Yuvasındaki anlamsız sıcaklık çarpıyor yüzümüze Bir o kadar soğuk sıcaklık Ürkek paramparça Sarılıyorum sıcaklığına beni saran Göğsündeki pamuk tarlasına yaslanıyorum Uyuyorum dizlerinde Uyurken gözlerim az hafif açık Bana bakarken gülümsüyorsun Bir bahar gibi Bir düş hayal gibi Merhameti ile alemi kaplamış bir dünya gibi Bir çocuk gibi Yakalıyorum onları avuçlarımla Saklıyorum göğsümdeki avucumda Kefenlenir mezara konulurken Açacağım göğsümdeki avcumu Bu gülümsemelerinle O karanlık mezarımı aydınlatacağım Seni anlatacağım toprağa Sen olacak toprak yine Künyemi seni seven aşık diye okuyacaklar Sendeki güzelliği sevgiyi aşkı görünce yaklaşacaklar ışığına Gülümsemelerin susmasın hep gülümse diye sana göz kapağımın altında bakıyorum Uyanmıyorum hep bakıyorum Ayaklarımın ucunda ta başıma kadar sarıyor beni sımsıcak gülüşünün sıcaklığı Sarıyor beni bir zırh gibi Uyanmak isterken Uyanamıyorum Üzerimde bembeyaz kefenim Toprak altında üzerimde toprak Gülümsemen bir ışık içeriyi kaplamış Anlıyorum Senden önce ben girmişim mezara Ama sen ağlama ne olursun sana demiştim ya Sen ağlama hep gülümse Bir ömür boyu yaşattın beni gülücüklerle Sen daha fazla yaşamalısın Yaşatmalısın etrafındakileri Seni görenleri sevenleri Eşini dostunu tüm gülücüklerinle Ben bekliyorum seni Sen acele etme Gönlümün avucunda Gülüşlerin vardı Onları açtım koklayarak Gülüşlerine bakarak Seni yaşıyorum hala kollarında dizlerinde göğsünde Zaman seni ellerimden alırken Çekip senden gittiğimi düşünme Aç gönül kapının kapısını ben oradayım Bir yanımı içine sakladım Senin gülüşlerinin gölgesine sakladım Aç bak ben oradayım seninleyim Elini uzat saçlarına ellerimin sımsıcak izleri hala duruyor Dokun hisset beni Dokundun saçlarına Gülümsemelerinin sıcaklığı ta buraya kadar geldi Bir güneş gibi doğdu İşte hep böyle gülümse Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır ve Dua ile...
ALLAH C.C EMANET OL.