Bentlerin YalnızlığıNedir şiir insanın çaresizliğinden başka Yağmurlarda yıkanan bentlerin yalnızlığı Maviyi düşleyen hayallerin Soğuk duvarlardan sızmak istemesiydi belkide Bir papatyaya bakarken duyulan özlemdi Bir çocuk masumiyetinde iç çekmesiydi Bir birikimdi belkide Bir harf ummanında savrulurken Kaç acıyla sarmaladım şiirlerimle yaramı Şimdi Dünyanın bütün sabahları yüreğimden sökülür Ölüme uyanmak’tı belki de Bir yanlızlığı ma daha gözlerimi açmak Bir de o en sevdiğim kuşların göç zamanı Ve Eylül akşamı Şimdi kaç ölüm uzaktır benden Gecenin yanığında bir yürek söküğünü Göz yaşlarıyla dikmek Özlemek Öyle ansızın ve nâ dan Ve yinede ölür gibi sevmek Beklemek işte her şeye rağmen Daha hiç kimsenin uyanmadığı Seherlerin en serin ucunda Kış güneşinde kar tanesi gibi eriyerek Sevmek ölesiye Doyasıya sevmek istemek... Şiir & Yorum Ayfer Aksoy |
büyük şiir
al gözüm seyreyle..
Kayesekide çıkmışım bir uçurumun başında
yaz rüzgarları esiyor ılık..
uçsuz bucaksız ova
sonra kekik
sonra kır süpürgesi toplamaya
ama en çok ank'ların vedasına
geri dönüp tekrar gelirler
yürekten "sağlıcakla" diye çığrışımıza
ebem belli belirsiz göstermemeye çalışarak tere paralel el sallar
kısmet olursa bahara
pek ümüdüm yoğ amma
nasip" diye uğurlar
turnaları,
yaban kazlarını
leylekleri..
daha çok veda hakkımız var sanırdık oysa
kaç yaşındaydık acaba
geçti üstünden bir kırk yıl
belki çok daha fazla
her veda son vedadır büyük bir olasılıkla
bir daha nasip olmadı aslında
tebrikler
tebrikler