Ruhun bir baharın içinde muştularken
Gözlerin dalıp gider uzaklara
Taze çiçek kokusu sızlatır burnunun direklerini
Elini uzattığına dokunamazsın
Baktığını göremezsin
Zaman arşınlamıştır çünkü her şeyi...


Gönlünün gördüğünü
Bir kere dünya gözüyle göremezsin ya
Ukde kalır yüreğinin gizinde bir yerlerde...


Sallanıyor dallarım beyhude zamanın koynunda
Umutsuzluğa yol alırken yorgunluğum
Suskunluğum isyanlarda
Bağırsam boğulacağım...


Gecelerin ızdırabını aklamıştım gözlerinle
Bir nefesinle kefenlenmişti dertlerim görmedin
Derdini dert etmiştim bilmedin
Sor adımı dağlara
Göçten dönen kuşlara
Görmek için göz mü lazım şarkılara
Bir amansız yokluk vurmuş hasretime
Bir de sen vurma…


Çürümüş nefesine esir ettiğin
Zincir vurduğun duyguların
Bilmem ki bu kadar uzağa nasıl uzanılır
Eriyen hüznüm bastıkça ayaklarıma bulaşıyor
Zamansız yaşadığım her şey canımı çok acıtıyor...


Sen yine aldırma belki mürekkebim biter bir gün
Toprak alnımdan öperken bu şiirlerde sonu bulur
Ve hüzün bilki bir gün senide bulur...

Şiir & Seslendiren

Ayfer Aksoy