Elvedâ...
gözlerim aralanıyor
iri bir damla kapı ağzında inanışlarım kalbimin kaynayan kabarcıkları bin renkte açan umutlarım ölü yılanlar gibi kıvranıyor içinde kederleri bir bir sağıyorum git gide büyüyen iri bir damlaya hepsi tam da ruhum ağzımdayken sığıyor kirpiklerim cellat gibi iniyor ve öpülmüş yanaklarımdan süzülüp dudaklarımın kenarında duraksıyor şeffaflığımın paramparçalığı.. bir damla gözyaşında sessizce can veren sahipsiz bir aşk.. Elvedâ ✒T.Y. |