Doğurgan Zaman
Özgürlüğümün ellerini kesti ayrılığa ayırdığın cümlelerin
Uçurum kenarında asılı olmaktı bu son sevdalı bakışlarından tutunarak İçime düştüm düşeli düşlerimin kemikleri sızlıyor.. Yol ayrımlarını sevemedim hiç Kalbimin gardiyanlarından biri intihar eder o an Âh inatçı ayaklarım Yüreğimin hizâsında yürüyemiyor Gelmelerden dönemiyorum Bir gidişle bütün kesikleri sarıp en güzel yitişleri arıyorum.. Güneşi vurdular alnından tenimin boş bekleyişinde Umudun bulutlarda idâmını seyrettim yarı gece gözlerimin felçli uykularından.. Kalbim..! Ona hiç yaşamamış olduğunu kim anlatacak? Şimdi bana doğurgan bir zaman lazım, beni kısır acılarımın fezâsından kurtaracak.. ✒T.Y. |