Düştü yine sineye ötelerden bir hüzün
Soldurup da benzini küle boyarken yüzüm,
Ufuklardan başladı kararmaya gökyüzüm
Hazırlarken toprağı çeksin diye rahmeti
Bilemedim sol yanım çekecekti mihneti

Vuslatı bağlayıp da niyetimin ucuna
Yetişir umuduyla belki ucu ucuna
Kor ateşle bıraktım hasretin avucuna
Adım adım yürürken ümit ekilen çağa
Kırağı yağacakmış daldaki tomurcuğa

Söze sûkutu düştü dil damağa yarıştı
Sanki yorgun yokuşla düz ovaya varıştı
Dua dua yürekten sessiz bir yakarıştı
Yağmur yağarsa toprak yeşermeye ram olur
Allah’ı anan kalbe huzur istihdam olur

Gönlümün otağına sızınca endamı giz
Döküldü pınarından gözyaşlarım habersiz
Karışıp cümlelerim serpildi yerli yersiz
Çorak kaldı toprağım çatlayıp da kuraktan
Kana kana içseydi şu kıvrılan ırmaktan!



Yorgunum! Vurgun yedi gelgitlerden yüreğim
Yorgunum! Düşüp yere, kırıldı hal direğim

3 Nisan 2016