Bir idamlık ismin
Kalır dudaklarda
Şarkılara tutunur
Kırk asırlık özlemim
Yağmur yağsın artık
Gözlerinin baharında
Kasımpatılar açsın
Dağlara dokunur yalnızlık
Bir yudum hasretine
Ağlar akşamüstü karanlığım
Bir aşka ağır basan korkular
Sevdalar yurdundan ithal ettiğim
Ayrılık
Batınca kararan
Ufkumda sararan
Gökyüzü
Bağrına basar yetim maviyi
Kirlense de yağmura kızan bulutlar
Seni gizler toprağım
Kalbe kazılan mezarım
Ben hücrelerime bile seni yazarım
Bir anlık öfkeye mağlup kederim
Her geçmiş zaman dileklerimde
Sana ait kelimelerim
Sızlar yakın tarihime tanıklık eden
Acılarıma kefilim
Gökyüzü, uzak kalır sevinçlerime
Unuttuğum an başlayan sancılarım
Küle bulanan güllere aşina artık
Ateşli sensizlik nöbetlerinde
Her daim sisli gönül dağlarımı
Aşmaya tüneller yetmez
Akışına aykırı hayatlar

Hüseyin Özbay