Kitabeilk harfinden son harfine kadar damarların kanını çeken bir alfabesin rüzgar resmini çizdi kırık dökük fırçalarla şövalesi ateşten ressamları kıskandıran kızgın bir gökyüzü avuçlarında bir damla su değse bağ bahçe dudakların yağmursuz bulutlar titriyor koynunda annesine küsmüş içindeki çocuk sesiyle çıkmazlara gömülüyor sokakların yüreğinde üşüyen serçelere selam söyle adını baharlara öğretiyorum gün batımlarında kanatlarına alıp uçursunlar seni gümüşi sevdaların dokunduğu kayıp kentlere yokluğunun sarhoşluğuyla dönüyor dünyam her gece karanlığı öpüp hasretin sunağında kurban ediyorum şiirleri ilk harfinden son harfine kadar kimse bilmiyor kanla yazıldığını bu kitabenin frezya |
Bir acı taşır içinde.
Dokunsan ağlayacak,
Ağlasan,
susacak …
Kimi gözler,
Bir hasret taşır içinde.''
Ben yine de sevgiyle yazılan kitabelerden yanayım.
Sevgiyle...