0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
820
Okunma
Sana doğru yol aldım şimdi
daha yeni kurtuldum avuçlarımdan
onlar ki severcesine bir dala tutunmuşlardı
ben değildim hep onlardı bağlayan
ellerimdeki sıcaklığı güneş sanarak
sımsıkı bastım yere önce
rüzgar ve ağaçlar çekildi önümden
ışıklarlar vardı bahçelerde
ve toprak kokusu sana benzeyen
sinmişti bir vakitler öldüğünde
sarı papatyalar ve laleler
hepsi nefes almaya durdu bu mevsim
bense sana doğru yol aldım
ayaklarım geri gitmiyor
ağlamıyorum da artık
korkuyor avuçlarım kanamaktan
yine nefessiz kaldım
5.0
100% (1)
