Roza Sen Türkülerini SöyleŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Roza sen türkü söyle
Ben ağlayıp gezeyim Çocuktan az büyüktüm, sığındım ağuşuna Üşüdüm ayazında, kardaş oldum beyaza Süzerken dört yanımı toz pembe bakışlarla Bazı anlarım billur,bazı günlerim eza İzbelerde tarassut vaki ta ilk günlerden Lakin sana serzeniş , vefasızlıktır Roza Bir Ensar türküsüdür akar dudaklarından fısıltılar içinde , endişeyle karışık Sakın susma ne olur , Sükutun ölüm korkusudur Bahar’ın Çok şey istemem senden ,kanaatim var aza O step gözlerinden kahverengi ver Roza Bak rodina sükuttan kefeniyle uzaktan Ölgün gözlerinde kin,fermanlar imzalıyor Sana neler söylüyor bilmiyorum Ah Roza Sen somurttukça fakat ,takatim azalıyor Beni tebessümümden mahrum bırakma Roza Senin de coğrafyanda baki değil vücudum Dilerim şarkıların hep Nevruzu anlatsın Mezarıma atılan bir avuçtan fazla kum Beşikten gurbetime senden şehadet katsın Ki kaçılmaz süreçtir , çatlamalıdır Koza Şu yorgun hatıramdan sakın hiç çıkma Roza |
korkarım lûgatten de kaldırılır bu güzelim sözcük
yaşasın ruhsuzluk...
ama şiirin ruhu capcanlı ayakta, çok çok beğendim...Üslûbu, sözcük zenginliği, akıcılığı ile şahane...