Adsız Adım /KADIN
Gün geceye rakkasedir
Gölgesinde Oturak. Kalçalarım … Ahh… kalçalarım… Şarkıların nağmesi İşvesi, Salın gel koynuma , Dölüne sunaklar kayıp bağ arasında. Elmalara benzetilir(di) memelerim Dalına küs. Sanırsın gül dalı Düş, Ten’siz. Kitap Bitap dökülür üstüme, Ayak bileklerimde hal hal … De ırgat, De beyzade, De burjuva, De gel… Geldim se , Bir testi kır, Bir yüz görümlüğü, Bir bez bayrak as. Kasığının suyunda Kirim Arınsın ten’imden. Eye kemiğinden ayrıksı ten ha , Tin gahlarında “Havva” (g)izi kalır, Lilith’ye savrulur kaçak isyan. Kirpiklerimin sürmesi Süzülür yastığına, Eleklenir teleklerinden kapkara. Destanlarından, Şiirlerden içre kentlerin tenhasında Adım Aşk, “zehirli sarmaşık “ tır yaprağında. Ara ki bulansın döşün, Tadı dilinin ucunda tiryak, Dem heyhat ! Adım ki, Yüzyıllık adım “erkek gibi kadın “ Yüzlerce yıllık adının ardılı adsız. Adım Manhattan New York ta işçidir, Dokuma tezgahlarına dökülen terimin aynasında. Ki sütten artık Anason kokar Bebelerimin ağlak dudakları Çalışmak zamanında. Okunmadı, Yazılmadı daha … Babadan miras soyunur pembesinden Vardiya sabahları … Adının yokluğundan kadın. Havva Kılıç |
Beğendim...
....................................... Saygı ve Selamlar...