avuç içim kanıyorgöğü gri bir odanın soğuk ranzalarında kör bir yalnızlığı asırlık bir çınar gibi yıllanmış bir şiire döküyor içim mevsim bir cemre yanı başımda avuçlarımda yokluğun meryem ananın boğazına düğümlenmişim tanrı katında lanetlenmiş bir serseriyim göğsüm sığınağı kurumuş bir nehir yatağı ve serseri bir kurşuna hedefim kanamalı akıyor gözlerim bir yol kenarına bırakılmış yetim bir çocuk gibi mısralar yine özlem kokuyor ve ben şiir şiir ağlıyorum geceleri birbirine bağlıyorum, çoğu zaman sigaraları peş peşe ve çayı kaçak demliyorum parmak uçlarım soğuk bir özlemi anımsatıyor özlem kaç metre ötede sevda kaç gece sonunda bitiyor yine lal yine dilsizim ellerini ellerimden çekme avuç içim kanıyor #ibrahimdalkılıç |
Beğendim...
...................................... Saygı ve Selamlar...