Bu Şiir Herkese (2)Rüzgâr hikâyeler anlatırdı Hayat zamana biraz daha karamsarlık katardı Fırtına dinince yalnızlık artardı Anlatmaya ömür yetmezdi gördüğün rüyayı Uyanmışsın yüzüne boyanmış katran karası Bekle bekleyebilirsin bir dahaki şafağı Alacak varsa yine alsın içinden bir parçayı Bu şiir herkese/nin devamı Hayatımda değişen sadece çukur kavramı Biraz daha derine kazıldı Sevilen ya da sevdiğime gelirse dizenin sırası Hala yaşlanmış aşkın yaşı Bu arada bahar pencereme yaslandı "Mahalle al/a mora boyandı" Kalbi yalnızlığıma sığınan heyecan bir kat daha arttı Daldaki yeşil siyahın yansıması Beyazı görecek olursa dünyaya tersinden bakmalı Aşk dilini gözünü sağırlığa kaptırdı kaptıralı Gözler kalbin aynası olmaktan çıktı Şiirde kalıbına sığmadı Gökkuşağından toplayacakken yedi rengin sırrını Bir renkle kafiyelerini topladı Siyaha beyaz olmadı Kırmızıya küsünce aşk ana renk sözsüz kaldı Bütün aşk çığlıkları martıdan kaçıp şahinin kanadına yasladı Kanadı kırılacak olan şahin dağ kartalına selam yolladı Arşın yükü ağır olarak omzuna binince nasırlarının sayısı arttı Ah yine olmadı Şiir dolu kefeden hayatın kefaretine daldı İSTANBUL e... |
Sessizdi bulutlara gülüşü
Suskunluk can yaktı...
Heybem şiir dolu sevgili
Biliyorum, duyuyorsun sesimi...
Kutladım,güzeldi.