susmaktan yoruldum...ve ansızın gelir hüzün dokunduğu yürek yanar sende anlarsın imgelerin dilsizliği karanlıkta yol açarken kendinden uzaklara ay ışığı kaç parça satır aralarında vurdukça yokuş aşağı ıslak saçlarına tutunup yakınına ilişsem dünden kalan bir anı olup tam nerede kalmışsam... yolun sonuyum susmaktan yoruldum... 11/03/2008 |
susmaktan yoruldum...
yüreğinize sağlık.. selam ve saygılarımla..